قال عليّ (علیه السلام): «نِعْمَ الْمُحَدِّثُ الْكِتابُ». چه نیکو گوینده ای است کتاب.
قال عليّ (علیه السلام): «كِتابُ الرَّجُلِ عُنْوانُ عَقْلِه و بُرْهانُ فَضْلِه». نوشته مرد، عنوان عقل او و برهان فضل اوست.
قال عليّ (علیه السلام): «عُقُولُ الْفُضلاءِ في أَطْرافِ أَقْلامِها». عقلهای فضلاء در کنار قلمهای ایشان است.
قال عليّ (علیه السلام): «كِتابُ الْمَرْءِ مِعْيارُ فَضْلِه و مِسْبارُ نُبْلِه». نوشته انسان، معيار فضل او و ژرفا سنج هوش اوست.
قال عليّ (علیه السلام): «مَنْ تَسَلّى بِالكُتُبِ لَمْ تَفُتْهُ سَلْوَةٌ». كسى كه با كتاب آرامش يابد هيچ آرامشى را از دست نداده است.
تصنيف غرر الحكم و درر الكلم، ص۴۹
عَنِ المُفَضَّلِ بنِ عُمَرَ قال: قال لي أبو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): «اكْتُبْ و بُثَّ عِلْمَكَ في إِخْوانِكَ فإِنْ مِتَّ فَأَوْرِثْ كُتُبَكَ بَنِيكَ فإِنَّهُ يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمانُ هَرْجٍ لا يَأْنَسُونَ فيه إلّا بِكُتُبِهِم». مفضّل گويد: امام صادق (عليه السلام) به من فرمود: بنويس و علمت را در ميان دوستانت منتشر ساز و چون مرگت رسيد آنها را به پسرانت ميراث ده؛ زيرا براى مردم زمان فتنه و آشوب ميرسد كه آن هنگام جز با كتاب انس نگيرند.
الكافي، ج۱، ص۵۲
قال الصادق (علیه السلام): «و كَذَلِكَ الْكِتابَةُ الَّتِي بِها تُقَيَّدُ أَخْبارُ المَاضِينَ لِلْباقِينَ و أَخْبارُ الباقِينَ لِلْآتِينَ و بِها تُخَلَّدُ الكُتُبُ في العُلُومِ و الآدَابِ و غَيْرِها». امام صادق (علیه السلام) فرمود: تأمّل كن اى مفضّل! در فوائد كتابت و نوشتن كه به آن ضبط كرده اند خبرهاى گذشتگان را براى حاضران، و ضبط مینمايند اخبار حاضران را براى آيندگان، و به آن باقيمانده است كتابها كه در علوم و آداب و غير آنها نوشته اند.
توحید المفضّل، ص۸۰
